فردو سیغانی قسمت هفتاد افتوم داستانی قشتنه افرازیار

از مطرقابل با رفتنه که خوص رو بقنگ ده

جو استجو برای پید اکدن افرسیاب ناقامی و بات اصمی برای بر گاشتن به پایر رسی

اخر بیتی کدر امجسمت خندیم قویای مودکه که خوص رو دبار سبار کشدی شده و میخاد بر یاده

حالا ادامی دستان

دو هفتی برایان رویدری آ بمان زدیدار با گیف چندی براند

همی گفت هر کون ادیدست کنگ نباید که خوه هد به گیتی درنگ

بفرموت ها کار برساختن دوزورق بده بندر ناقتن

شن اصای کشتی هران کس کبود کبر جرف دریاد دلی ری نمو

بفرموت ها باود با نبر کشید بدریاد یه بیپا گا ندر کشید

همان آ بدریاد یه اکسال راخ چنان راست شد باود در هفت ما

کن شاخ لاش کر بدان سو گزاشت که زباد کش آستی ترنگ اشت

پس اون مسیری که در رفتن یه کسال توی کشی تبراین بخاطر اینگه باود با شون موافق بود

اندفتی برگ اشتن هفت ماهتون از سن بیان

سپ احتار چون سوی خوش کی رسید ببستن کشتی یو هامون بیدید بیامد بمالید رو خلا بخاک

کنی آئی اشکنان پیش ایز دان پاک خوش کیر دا پوش اشفر آووان یه لی بمالید اخو ان کس ککر دی خلی

و فرمو دینا رخل اتزگینج زی کشتی کسی راک بردند رنج

که لیه هام و سمتقاب داشتم اش یعنی پارو

پس مزد این مالید هان و پارو زنان رو هامید ایو اختی که بمخست بلسان

و زن آب راها بیابان گرفت جا هانی ازو مندن در شگیفت

چون آگا شد اشکش آمد براه ابال اشکری ساخت پیش شا

پیادش داز از پرویز زمین ببوسی دبار شاک یار دافرین

...