فردو سیخانی، قسمت هفتا دششوم داستان رسیدنی کي خوز رو بکه اگدس.

با پیروزی کي خوز رو مجددن بر لشکری که افرصیاب جامک ارتبود بپاین رسید،

و انجا که خوز رو مطوز جهشود که افرصیاب از رو ده کی ماک راتش ده،

و مخد بر بس مطه کنگ دهز، و آو هم حالم خاد تقیب اشکنه.

در انت هایگ اسمت قابل شنیدیم که گیف رو مسؤول که اخوز رو که اصراء و جنج حال بخودش برگر دونه بی ایران،

حالم خاد بر بر هی هم را هی گیف یک نامه هم بنویسه ختاب بی که که افوز.

بفرمود، تاپیش اوش ادبیر بیا و ارد کرطاست چینیه ریر،

یک نام از قیی رو مشک گولاب بفرمود در کار افرصیاب.

خوش دخام از پیر از موش کتر نخوست افرین که ارد برداد گر.

که داراند و برس تراراند اوست زمین و زمان رانگاراند اوست همو افرین اندی مورپیل سخاشاگ تاپیش ادریان نیل.

هم باتاوان آئو یکیست خدا ونده هستو خدا ونده نیست.

کسی راک او پر براند بمه رب رو بر نگرد بطندی سپیر.

از باد ورشاها ایراند رو بید کزو خیزد آرام را تخارب بود.

رسید ام بدین دز ک افرصیاب همیداشت از بحر آرام خاب بدو یندرون بود تخط کلا بزورگی یا دیهی مجنج سپا چهل روز من جنگ پیه وستگ اشت.

بسی کشتگ اشت بسی خستگ اشت.

بگو ید کنون گییی یکیک بشا سخان هرچ رفتندرین رازنگا.

چا ور پیشی یعزدن گوشا ایدلد لب نیا اشکن از بحر من روز شب.

کشی دیم لشکر بماؤ چینو چین وزن رو راونم بمکرن زمین وزن پس براب از زرخ بوکزرام اگر پاو ک یعزدن بوهد یا ورام.

پسی مستنی نام بود.

همه هل یه چند ایگت ها کفام کنی منچن تنکترو توزی بدم در باریه یه پیچی دیگی کم ادت جو کرافیه یه دستان.

تنکت سمد تاریم. تراجد ادامیست از اگ پیچی دیگی که درگستمت کبلي هم داشتیم.

رود کیمک که افراؤ سیا کاربود ازیش رد بیشی.

...