فردو سیخانی، اسمت سدو پنجا حو پنجوم، داستان حجوم سابشا بیرا

از مطرق قابل با چارخش خیلی، اجی با، حرم از پادشاه جدید ایران شروشت که امت و تدادز یادی از بوزورگانه نسلق قابل رو از بین بورت

دیدیم که یک روز ایم افشاشت بدست فردی و نام ببحرام اظر محان که گفت مجلسی بود در دورانه پادشاهی انو شیدا بان کدرم مجلس

مشفرات خاصطان بقونان برایی انکه ولي احچک اصيب شه و بسیاری از بوزورگان مخالفه ولي احتی حرماز بودن بیندلی که حرمازد از ترف مادری دورانه

حلاب بینیم مجرائی این آغائی بحرام اظر محان و بغی مجرحای بات از اون بی چشکلست

چب بحرام اظر محان ان شنید که ان پاک دل مرد شد ناپدید

پیامی فرستاد نزدی کشا که ایت هاوجه تو برتر از چرخمان تو دانی که منجند کشی دام کتراز هاوجه تو پشی دام

و پیش پدرت ان سزاوار شا ها نبود امتراج از هم نیک خا آا ایک ایپا اند گویم چا خانی مرا برتخ تشا هی نشانی مرا

ترسود مندیست از پندم من بزندان بمان یک زمان بندمن

بیدی ران ازان سود مندی بود خرد مند را بیگ ازندی بود

تزاقای باہرام ازار مان همین افوال میدون اکه خبار رسیدن اون مرگه سیماه بورزین

کدر انتهای غسمت قبل از بین رف خبارش رسید باش ایشون گفی مانیگ ناسیهت مخامد بقنم اجاز بید مان بیم ناسیت رب گیم

بیم نسران نگا کون ایت که گفت بزندان بمان یک زمان بندمن

ایم بمان ین بیگزار باش ایم یکه مین مدون امتوم ایخم مان رو هم بندازی زندان بباد با کوشی خبار درم که این نخشت هست

و لحالب بزار یمودتی نکارن نکون یه پندی مان بسود درم این رو بزار بید ام بید باد اگر خاصی این کارو پیش ببار

پایام اشچن از دی که هورم از رسید یکه راز دار از میان برگوزید کب احرام ران از دشا هورد بدا نام ور بار گا هورد

شبتی رب احرام را بیش خاند بچه روی سوخن چند با اوبراند بیدو گفت

برگوی کن پند چیست کم اراب بدا نروز گار بیهست

چون دیاد پاسخ که

درگنج شا هی که ساد سندوگ دیدم سیا نهاد بسندوگ در حقیب حقند رون پارسی روک ای

نبشت از بر پر نیان سپید مدان با اشدی رانی ان را عمید بخدت پید ارد

انج حند ارشا در آندران که ارد باید نگا

...