...دیستیم از روضا

از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از اشه به داخل نگا میکردید میلی دید که کفسای کتابه سکفز مینتا سخدی و را پورکر دست وگر در ربالزمیکیار دیدوار دمشدید بل فسلب بویم مگا بایگا دیمی و برگ چای کت داخل حمی کتاب دست دو بم پروجی هی لندنده پور کردست بمشامتان میرسید. تقلیمن هم اجه دوسه مشتریر انجامی دیدیدید. موجود اتی ساکتو سایمانند با اوور کتو کلا شاپو کبی اومیدی افتنی چاپ رب بل اصار نیوی سندگان مرشور انگلستان

مرشور درانجا می دیدید موجدتی ساکتو سای منند با اوور کتو کلاشا پو کبی عمیدی آفتنی چا پر بل اصار نویسندگان ماشور انگلستان ماشکلی کن رکا فدر قتصها بودت درانجا از سائد مغزیی کبرای پایدن مشتریاب بپلکت خبری نبود وگر کسی باگان مخاص بجای کش رفتن کتاب پولا هند راب بر بزد باید از درید ار اغال مغزدغاز داخل مشت کروگا نبشش ده بود دفتر پول را اینجا ببند ازیت

کسی گی بارد مشت، ویلیام بگیج و دستیارش دوشی زیموریل تتل را پشکمی زایخود میدیت کنیش استندو کار میگوند.

آي بگیج پوشتیمیزی گران رائمت برنه اجداومی می نشست و دوشیدتتتل چن سمتیمید انترفتر از میزی انده ککچکتر امه بهامم زرافت زیبای استفادمیکید. رویمزا وай بگیج همیشه اگ نوستخز روز نامیلندن time's, همیتور دیلی telegraph, منشسته گردین وگلسکوه رالت پرارداشت. رویم انسریل دوشز تطل، یک ماشن تهری ربی، و یگ جابه که از ساده و لزیبا موتاویی ایاد داشتو پاکتو دیده که گزو، بغیه یلوازن منشگنی کرارد احترد. گاه بیگا، یک مشتریاز مغازه بارد دفترمیشات با کتابی رکن تحابکا دبود بی دوشی تتتیل میداد. او هم کنیمت کتاب رکبا مداد رویت که که که غازنه به ششه دبود کنول مکر و پول را میگرفت و در سولتی لزوم بغیی ای پول را از کشو ای کدر سمیتی چاپی مزتریل اشگراداش می پردن او ای بگیچ هر جسر اشرا بولان نمیکت طببی نتچکه سی بارد چده و یا چکه سی خاریش مشهدت اگر مشتریس آلی هم داش از دوشیز تعتل می پر سید پن نمیامت که ایچ چکزندو کچک ترین نگرانی از انشدر مخازه می گزه اش داشت باشند. تلوغی آي بگیج اتماد داشگایر کسی مخاب کتابی رابی دوزدت نوش جانش چون برحال خوب میدن از کتاب ببارز اجیان نایا بی درنگ فصحاب اجود ندنت البتی کتاب هی با ارزش یا درگ افساها بود. اما انها چیز های نبودند کبی تبان درجی با اوور کت گزاش. اتاگر تبه کاری باشش هفجل کتاب از انجایه باشه کی خارج مجد آئی بگیج این اخیال اشنه وود به فکر خود رمه شول نمی کرد چون میگنست درامد سالانه موازه بمیرى تبکن ترهز آیدی اچه هندروس کردر اطرق اردست

اونچکه از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از ا I'm going to be a little bit more careful. این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این ا بار بکتابی که رویمیز اشبود نگه همیند آخد. دوشیز تطلکن نامای رسید رباز کرد بود چک حرو برسیمی کر و ارغام رجنی اگ بار بکتابی که رویمیز اشبود نگایم یندا دوشی زتتل که نامای رسید رباز کرد بود

شکخار برسیم که و ارغام رجعم میزد

اگفت ام روز ست تچک رسیده

اغای بگیج بیان کسر خلده بولان کنه پرسید شکالده میشه دوشی زتتل گفت حزار شستست دولار

اغای بگیج گفت

کمون نمی کنه محنوز از خونیون از خف خبری یه سده باشه

رسده باشه.

ده سده؟ دوشه ده گفت؟

اصخفت کخفت زندگیمی کنم.

نتویخونه. آهی بگهج گفت؟ از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از ا موتماین نبودم که رگر اصیباشه. چکه سرفی چنده وکیل اصیده.

آهی بگهیچ سرش افوری بولن که دو پرسید

نامیم زمیماش بود

بلی.

اونوانش دوشیز اتتل نامر پیده که دو خانت. آي از ات بیتم از شما در چارل امانجاری مابا موافر اتقامل یک چکه پنسدسی هف دولاری برپاکت روز اشتیم

ارادت من دشما و کل بریقز و کل مانه جاری مابا موافرات کامل یک چکه پنتدس یه هف دولاری برپاکات روزاشتیم

ارادتما دشما وکل بریقس وکل الیز وکل اسمیت سن

دوشیز تطل احظود بنادر بجن اشکال میا آهی بگیج گفت ایم بار اشکالی ندره اما دیگنی خم بب بو کلاشا رکار داشت باشی

...