فردو سیخانی، از مدن نوادو حفتوم، دستان دیدار او روستام و سمدیار.

بیروستام و پایان رسید. روستام تر کمال اهترام و سمدیار گفت که تقازای باز داشت کردن اور قبول نمی کنه اما خل خوشال از ملاجات باو و دعوت کرد سمدیار که بخونی اوبیاد و مهما نشبه.

بایم پایام باهما نمخاد برگرد پیشه پدرش.

زرستام چوبشنید باهما نبرافت حمیراانت باو موبا ده پاوکو تفت.

تهمتن زمانی براح بر بمان زواریف براو مارض روپیش خانت.

کزیدر بناز دیکد دستان شوید بناز دم مهقاف و لستان شوید بگوید که سمدیار آمدست جحان را یکی خاص طار آمدست.

بیدیوان ها تختزرن نهید بروجا میه خصروعن نهید چونان هم که هنگام که وز شاخ وزنیز پرمایت اربعیگا.

بسازید چیزی کباید خورش. نباید که کم آویدز پر ورش.

که نزی کم آا پور شاها مدست.

پورز کین و رازم خاها مدست.

گیوی نام دا رست شاہی دلیر.

نهیدی شداز جنگی یک داشت شیر.

شایدیوی شاید او گرپزیرد نوید.

بنیی کی بوت هر کسیر آمید.

اگر نی کی بی نامندر سرش.

زیا قوی توزر آورم اف سرش.

ندارم از او جنجگو هر دریخ.

نبار گوستوان و نقفالو تیخ.

وگر باز گرداندم نا آمید.

نباشد مرار روز باوه سپید.

تو دانی کن تاب دا دکمند سرزند پیلندر آرد ببند.

هب انجا هر فیک روستم بی پسر و برادر خودش گفت.

...