فرد او سیخانی قسمت نهوم شروع داستان زال و رودا و زبته مجدد

درن تحاول قسمت قبل دیدیم که زال بہم راه پیدر اش سام رفتن بدیار باره منوچر

دید و بد هم حدو آیای منوچر بون حداد حلو زال سام بخان خدا فزی بکونن و از کاخمیا میرون برگردن بسنطه خونه

فرد او تاخت رداد بوس ببسته زبر که هی پیل کوس سوی زال بلستان هدند روی نزار بریشان هم اش شهر کوس

خب ارش و دیدیم که زال برگیتی فروز بیار آستان سیستان چون بهشت گلش مشک سار آو بدو زر خیشت بسر مشکدینا او رب ریختند بسی زافران درن بیختند

خبتری مییونی که این دو پسلو پیدر درن بر مییردن منزل دیدیم که گف میرا بسند زال بلستان

و بد گف رسیدن منز دیکی جای بس می نیم روز که لمین نیم روز در شاہنامه دو تا مانی میدیم روز هم اسمی ایک منتقیی در هیگا نام دیگر منتقیی سیستانه

هم نیم روز بمانای جهت جو خرافیه یه جنوبه

پس بازی بخطن میگر فولانی از نیم روز آمد مزلشن نیس که اصرز زو خرومت مزلشن نیس که اصمت جنوبه مد یا اصمته سیستانه مد

یکی شااد مانی بودندر جهان سرال سر میان اکه هاون مهان حرن جالک بود مهترین آم جو یه زگی تیسوی سام بنها دروی که

فر خندب آده پیئی انجاوان برن پاکتل نام بر پهلاوان

چبر پهلاوان آفرن خاندد ابر زال بر زر برف شاندد نیسستان گئی سام بار ریجو کام همی داد چیزو همی جوست جام

انجا می استلا هی ریجو کام داشتیم ریج همانی کام رم دیجو فتش یعنی آرزو یا هواس ميل

چیزی کنج در میگه انکه سام توی مجلس نشسته و دره یقال مه هدو یا بدی گران مده و خودش مهتاقازا های دره

و حالا اول ایک مجلس سی سورو ساتی درن ببوزورگانی مجلس بقات هل هدو یا یا بدی

و بده خودش تقازا شمیخات بیشون بگه

کسی کوب اخل اتسظوا بار بود خرد مد بود جاندار بود برند آزو شان خل اتار آستان

همی پاو یه برتری خاصتانت جاندید اگن رازه کشور بخانت سقن های باو یستشاندی برانت

چونی گفت بناام و بخردان که پاو که شیار دل موبدان

چونی ناس فرمانه شیار شاکل شکر همی راند باید براه

سوی گورگ سارانه مازن دران همی راند خوا هم سپاو یه گران

دلو جانمی در بما ند همی موجخ خوندل برفشاند همی بگا هد جواونی یکن داواری

...