فردو سیخانی، بس مطبی جه، توزی هم منعب شرنمی فردو سی

سلام و خوشا مدد بای، افوالیم کسمت از کسمت های ویجیه پات کس دو سیخانی،

کدرون بجای خندنی داستان کمی سیمی کنی مدرباریه خود کتاب

و شایر کن کتاب رنوشته هرف پزنی تا دانشمون از کتاب و منعبش بشتر بشیم.

من و اختی مدت بایت کس رو شروک شرد بودام، قست افوالیم ایمد کسفانی اش ار بخونام و برای افرادی که الغمان

هستم بگزرام و هتسام ایمد که تداد محتودی شنبند ممکنه پیداشی که الغد اشتباشن.

اما تداد شنبندگانه ایمدت بایت که است خیلی فراطر از بچیز شوط کمن هتسشمیزتن و قزیه بغولی شوخی شوخی ادفت جدیشود.

و خلی از دستانت اقازا که ار دبودام باش کال مختلف که منی مقدر در باری ایم کتاب و تاریخ چش و در باری خودشا ارش و این هائم کتاب و تاریخ چشانا ممال اصفیق ماشکلی داری.

اون همین که خلی ساخت میش در بارش هرف سد اگر هنوز بخشایز کتاب رون نخوند باشیم چون ایک آلمس سوخبت های که میش در باریز اندگینا میش شایر یا منع بیکر خلی فواب استه از بخودی کتاب.

بہمین در این همین تسمیم رو گرفتا که این رسمت های از آفرو پخش کنان توی پاتکست بینشکل که هر بیسترس مدی ایک بار در باری ایک از انها سوخبت کنیم.

پس هر بیسترس مدی ایک بار مجرس مدی از آفی و از لین آهیم داشت.

در این رسمتی که الان هست مخام در باری ایم منع بیش احنان مه هر پزنم.

سوخبت در باری این منع بیکت همام شوط بیسترس مدی اگه من ایک رسمتی دیاری برال شما پخش مدی این در باری ایم خودز اندگینامی اف فیردوسی کمی هر فیزنی.

حالت شرع انگت بات وقت پزن بیسترس مدی اگه ویسی بدلی لش ان ایک بایت اون مقیم اغضر بیشتر از ان کتاب رو خندباشیم.

ارجاعت من بنغات مختلف مختلف مده از تانی اخضاری بیستر شودباشیم.

پس شروقن این کمی بستر باری این که منع بیش احنم ایش بودن وین کتاب از خوجام مده.

اگر نقنی خیلی برگر دن بگزش دیوات اپتدیا ایتاری خیاب بلین تمدن های ایرانیان شروقنیم و نقنیت اون هت بیرم اقاب.

بهتن این جای کمی تنیم شروقنیم در باری ایمان آبی شاہنم هر بزنی در دوری ایساسانیان هست.

این آخرین ایم پراتوری ایرانی پیش از اسلام.

در دوران ایساسانی این ایک سیری کتاب های نوشتش دی.

و بسیار هم نزر میلسین کتاب ها پورت ارفتار بودن.

که نام اومی این کتاب ها بوده خودا اینام اگ.

...