فردو سیخانی، اسمت سدیقون، دستان چارجوی روستم از سی مور

از مطلب انجاب پایان رسید که از فندیار برستم امندت مخلادات که بره زخب خوای خودش رو مرهم کونه

و بات برگرد برائی ایلام شکست خودش با اصير شدن

تاری نهال هم انو میدنیم که روستم ان هر فردت بابه فرست کرفتن زده

و بنزر میرسه اس فندیار هم آگا هست که روستم که سدن در امه برش خلی مهم نیست چون

میدنی که میدن روستم رو باز هم شکی از بده

از امتراف هم در نبرد که بین خانو و دی روستم و خانو و دی از فندیار شک گیر افت دو تاز پسران از فندیار کشت شدن

حالا ادام اید از دن

چو برگاشت از روستم از فندیار نگه کرد تا چون رو ادن آم دار

چو بقزاشت روستم چو کشتی برود زیستن همی داد تن را درود

همی گفت که دا و رد داد پاک گرست خستگی هاو شبم من حلق

که خاه اد زگردن کشان که نمن که گیر دلو را و آئی نمن

چون از فندیار از پساش بینگرید برن رو یه رو داش بخشکی بیدید

همی گفت که نرام مخانید مارد یه که زند پیلست با دا و رب ارد

از فندیار از فندیار مگه که انفر از دلت فرعون سانی داره

پس باز همی بینم همون چیزی که در کس مطلب که اد دی بودیم این که

از فندیار برعی روست هم اخترام خلزیاد خوالی

گزر که ارد با خستگی هاو برعا از ان زخم پیکان شده پرشت هاو

شگیفتی بماند بود از فندیار همی گفت که دا و رکام گاو رو چونان آفریدی

که خوط خاستی زمان و زمین را تو ارستی

بدانگه که شد نام بر باز جاوی خروشی دن آمد زبهرد سرعا از نو شاوزر گوردو از مهرنوش

پشو تن بی آمد پر از درد جوش سرع پر دیشاوه پر خاک بود همه جاو میی مهتران چاک بود

...