زیر باران مانده بودم عب کشی ده ومن تزر طبیعی

زیر باران مانده بودم عب کشی ده ومن تزر طبیعی

از توچه پنحان مکدر بودم از انکه دیر کر دیی وزنگ هم نمی زنی

هیس سکوده کی رداشتم که بیدار شده و مادر اش ردر خانه نائفت و گمان بورد دوسد اشته نمی شرد

در دلام که لها یه پاشته که لها یه قتار که ربودمه نمیدان از تم چون رسیدی

و که نا یه ده گویم اشان یا سراهه

دوسد ارم نگران بودن اترابار یخودم

دوسد ارم بیت هرسی از انکه ماباد اصار مابقرم و لیتو

مرى انجا کاشته بودیو زنگ هم نمی زدی

بارانه بحاری که خوارنه مکنت با گرنه با خود چایت رمی آوردم

تو هم از باران در امان بشم هم تو که رسیدی بی با هانه باران اتشت

در آخوش نگا هتر هم هرچن ان لازه دلام از آخوش بیشتر گلا یه میخست

میخستن برایت پوشتش نازه کنمو در خودم برا بم تو بفه می دوسد ارم نگران بودن اترابار یخودم

زیر شیروانی امغزی گتیم ایستاده بودمو نرمه کی بخودم میل ارزیدم

باران اتونت شای دید رکاش تدود اما در کدر نا یوافق تر هندام زنی بچاش ممکورت کر بسویمی دوید

لخیباد سدای خنداش هم بگوش میلسید خودت بودی میخندی دیومی دوید اید او میگوفتی خیابون اقوف شده بودن از زیر پولتا اینجد دویدام

وزیر پولتا اینجا اسلن رای کمی نبود.

نمی دنم از این داشا کلی و ادید آدم که بارتن هرفه یه ستیپا کنی دارم

تاور دخطر خالدار تا مونه شد ماجر که درم دخطر خالدار هرفتر هم درم دن که کفا ماراست کردام

یه کفی جدیت هم رفدام جدیده این آر بگه با کدن شون که

ام آه از اینج شون که نم آه یندگان بیدانند

مه این روز هم باران داشتیم در تیه نم

...