فردو سیخانی، لسمت شستوششوم، تستان نبرد انگوهه لاشکر پیران گودرز.

قسمت قبل با ناميکه پیران خطاب به گودرز نبشتبود بایان رسید.

کدرون نامه پیران شراعیت سلحیر که گودرز قبلند اپتدا یه انجن گفتبود رو پزی روفت.

و العب برون آولدت که ایک تدادی از سرز من های که مهل تخاصم هستبینده کشوه رو هم.

هم ارتخليقونه به ران پاسمده.

و با ان پیام پسر خودش رو ان رو ربانکه ارت و سمت گودرز.

حالا ادامی دستان.

چر رو ان برافت از در نام و ارفرست آد با ده سورد دگر بیامت خلد مندر و شن ربان دمان تحصر اپرده په لبان.

دست دست بكش کردو سر پیش بنهات پست سبحتار برجستور آچدود بدا اغوش تنگ در آو ارت.

زود.

زی پیران بپورسید از لش کرش زگوردان از شاو از کش برش.

خرد من رو ان سبوک نام پیش بیا و ارد بقزارت پیغام خیش.

دبی رامده نام برخان زود بگودرز گفتنش در نام بود.

چن آمه بگودرز برخان دن در نام دران فرومان دن زبس چار گفتار از پندخوب نمودن بدو راه و پیوند خوب بقرد من د پیران کتر نامه یاد چا آو ورد از پندنی که چداد.

برو ان شنن گفت پس بحلبان.

که پورسال آر فررخ جوان تو مهما نمابود باید نخوست پسن پاسخ نامه باید جوست.

سراب ارد اینو باید اختند نشستنگه ی خوست روستند بدیبا ی رومی بیارستند خوش هاو رامش کران خاصند.

بیق هفت گودرز بای رو دمه یه مینام را پاسخ افکند پی.

زبالا چا خوشی دگیتی فروز بگشتی سبه بود که نیم روز می یا رو دمجل سبیار آستی فرستاد را پیش در خاصتی.

چایق هفت بقزاشت هشتن پگا نبی سندر خان سالار شاو.

بفرموت تانامه پاسخ نباشت در اختی زکینه بنبی بکشت.

پس پد از یه که هفت که گودرز در فکش می کنه چب خاصخی بن نامه پیرن بده

...