فردو سیخانی قسمت استیششام حايا ندستان کین سیعواش

استان قابل

بونجار سید که روستم و پسارش و برو درش بهم را هه باقیه بحلوان ایران

بیتوران هم لکردن در بطید آ سرخه پسره فرسیاب رف پسامتون ها انها سرخره

حسیر کردن و بات هم بحمن شکلی کسیعواش کشتش دبود ال کشتن د بروی انتغام جوی

و بات ازون هم جنگ جوی باری کی رسید و لشکر های هردترف آمادی یکن بردی تمامایار شدن

و پیل سم برو درجابان پیران دعفت لبشت کبیر رو در رو با روستم بجنگه

و حالا ایدام ای دستان

بیاراست ان جنگ را پیل سم همی راند چنشیر با باود دم دیرانی انگوفت

رستم کجست که گویت که روز جنگ اجد هست چو بشنی دگیوان سخن بردمید

بزد دستو تیغز میان برکشید بدگوفت رستم بیک تورک جنگ همانا نسازت که آیدش نگ

براویخ نندند دو جنگی بهم دمان گیو گود ارز با پیل سم

ایکی نیزازت گیو را که زنهی ببرون آمدش حردو پاویز رکیب

فرام هرش شنديد یار آمدش همی یار جنگی بکار آمدش

ایکی تیغبر نیزی پیل سم بزد نیزاز تیغوشت قلم

دگر با رزد برسر ترگوی گوستشد ان تیغ برخاش جوی

پس پیل سم میره استقیم ابل بجنگی گیف

و با تغبر در گیو رشکه است میده و هم خلی هرسان هستند

فرامرز میره بکومه که گیف

فرامرز باشنشیرش نیزیه پیل سم برنس فمی کنه

و با در ان هیاهون آگان رستم از دور انومی بینه

شرستم زقال بسپه بنگرید دگورد دلیر گران ماویدید

...