فردو سیخانی از مده بستدو بوم شرو اده استانه روستمو سخراب.

دستانه روستمو سخراب که تمالنه که از معروفتره ان دستان حيشانه مهست

و ایک مقدمه کتا هلی بسیار زیباش رومشه.

ان مقدم رو بحم بخونیم.

اگر تهوند بادی براوید زی کونج بخاو کف کند نارسید ته رونج.

سدمگار خانی مشر داد گر.

خونر مندگو ای مشر بی خونر.

اگر مرک داد است بیداد چیست.

زیداد ان هم بونگ فریاد چیست.

از ان روست جانتو آگا اینست.

بید ان پرد اندر تو را اینست.

همی تو در آلز رفت فرالز بکیس پر نشت اندر روست باوز.

بید ان کاری از دن تو را اینست.

اگر دیو و جانت هم باز نست.

برافتن مگر بهترایت جاوی چون رام گیری و دیگر سراوی.

در این مقدم ایخلی کتا فردو سی پایان دستان رو همی جباران ملومی ده.

تشبیهی که بکار می برخلی فوازهیمی که بادتوند بیاد

و ایک نارنجی که هنوز نرسید از درخد بکنو بنداز از از امین.

یعنی کجاوانی رو ناقام بکوشه.

و باد میگه این مرگ رو شما چجوری تابیر می کونید.

آیا این ستمه یادات هست.

آیا این خونری یا بی خونری.

...