وقتی خانودیش اپنها بر از سفر دورورو پوریاشتن اارتور شنز ده سلبود و تبتقول اش بیپدر بیل فسل ماشکل تحسیل بازرگانیشت

درس وقتی زیادی از اارتور میری افتوالی بازم از هر فور ستی باری مطالی افتل سفی از سفد مکرد

الواتی اارتور شنان باخلاب افردی پایبند بود که بابت همین تغلوب هم از ابو اجدان مکشید

باد سفر حالج اسمی روهیش روپنها بر پدر بیترز قریبی رو بی افول گزاست کسی هم نمی دنی چش بود چرا

تا اینکن نوه مهبات هم تورکی خبلا گفتم با پریدن در آب های منجمد آب را هی هم بورک در شستو پائم سلگی خود کشی کرد

خود کشی همیش بری بازمندگان ردی از شکو خش مو اه ساسگ گنه بجمیزر و اارتور همی گین هستارت هجو بمکرد

با اینکن پدر آرتور پدر دل خایش نبود با اینکن الائخ شرنادی دمی گرفت موهباتی نمی کردو هزور چندنی هم نداش

و براقم ساخد که روهای زیادش ارتور پدر شدوستش و فرقدان پدر اورو بسوه گسیا هی فروبورت

قتن نبود هار کدوم از بالدن باری فرزن دن آسی بهای با ام لختار اووالی یاد اتنی توی از فنو اووال نیچمی گفت بیدون اپدر بزور کشودن امتیازادی داشت برا

اه تمالن اون امتیازاد بیشتر بدرد که سای مخارکی مخان مو الی فزندگی خودشون بشان

مصلا نیچه امسل اارتور شبن هوار براوور دک هر دن ریزایت پدر گو یا بار سنگین یکه این سان رو از تلی فزندگی باز میداره

قبلت هواجه پدر ها خیل اقتا این جریان براوور دن ریزایت پدر در نا خودگا خودگا خودگا خودگا هم فرزند

یه نیمی دنن که رابی تشون بر اصاص براوور دن ریزایت والد پیش می رہت تا گر در زاہر خلاف اشدی دوشه

باری اارتور هم این رحایی بی پدر ری رو هسمی که ارد و از این بابت هم از آبو اجلند اشت

همیشت که تسمیم گرفت با اینکت دیگه مجبور نست در سباز ارگانی رو بی اه ترامه پدر اش ادامه بیده

هرشت این این تخاب قلبيش نبود اارتور تا خرام رو بشغل پدر اش افتخار مکرد و لی نجن سروات من دو اش رفیبود

چنگ افت پدر ام تیجار اترو این تخاب کر ربود به همون مانا یه ایکزیستان سیالش

هتاب ببازی چهرای دنشگاهی تنیمیزت که اگر امدین دن بل ایل باید وغن این تخابش کنیت

هرس شهرات اصروات در راه ایل مجای ندره اهتمالن می دن ادن اد کشوپن هوار بخونه هه گل تشنبود

و اور رياقار می دن استمیگ افت هه گل ادا یه فیل سفار در میاره

و ادام ایک دا میکن خودش او افت باشار کرده و لی چش مش دن بل مال دن یاست اشغ شهراته

تاجر منش از سلب ریتی مسلکه

...