سینا دادخال آیدانست آیدادو هفتسترکام کرد این رات هسفیل کلیشی یه زرفهای تلام بار خانه بوگه رفتمی گیت لجبازی محس سفر بدوبه برعی مصحبه شکتن افت حندی تزاشتی کرده بودیم که هوایشوت. ایمیل راب ارعیم خندگفت فرسته از سنائی پیشامده. گفتم شراب اوان نگفته بودی فوم پورک کردی. چیزی نگفت. دعوا یا منشت. توی خاند عمالاش دعویدم. خودم هم نمیدان استم شوشی سیجدی. گورگن بحواست یه هوای گور گالود هاین گرفنیم پلی حال بسر رفتون تویس رامی کجای سر پایم شکست آید دوروش پیشا ماند بات رفت توی فرود گا پترغاش نکیرم اتستشتر خور بودم کاشقالا ایدابو تاری گیچ اش ارس سپید مندر آبادی مینباشت خدم هم نمیدنم چرای کناز محمد چیز بہام رکی رخطاویز پا کردن. تنهای مست یعنی جرقا به هایس سیاه ارخیر جیرو جورب. سرگر می دیگری هم برای خدم دروز کردن. روی هاشیه فاشی ده اصف باپایشه گسته لیلی می ربا نا بایده از خد بزانن بیرون و رپایم چندن بفرمننم نست

تلفون زنگ میزنت نمیخا هم بردرم و لی بیختیار خیز بر میدرم هتتمن آیدست شمارین آشن نستست میگویم آلو آلو

اما فغست سدعی نفس کشدن میشنه بم. آید خودتی. چایجاب شره هفنی مزنی تماس خیت میشابات. گوش وزنگی همان چش پراهست، فإنگار مزاهمی تلفونی چنان چش پراهی درسدا یا میبینت، که گوشرامی گزرت،

وقتی خانی مندن ندارت في ابام مستمس ککسجند رخرین تنفوص مسترولان خاطرات سلامتی را احزار مکند. از سلامی مستپو در هائلا تخدانه گهدار استخیف در پاکنگه فرودگا، و خجومه وحشیانه بیعیدعی، فغسس آل تولکشید،

یادش پخیر آغاز رو یه ما، هیستنی تو یزن دیگیم نبود، وليمی خاصتام حممین توری برای روززن آتس بخرم یا بیپولیتنها یا بیپولی آشر ومعن مغا خوب پولر میابردن

تو یا حیلا از ایده ای فورشندر احنا مائی خاصتم چنطائی پیش نهاددت نمیدارم تو این نگاه اشتشی دیدم یا پوشت شاش پایم چا بحاوه ایدر گرفت

کباله نخودمانی گفتم خودت پودی کدومان تخاب مکردی

آخر شابود داشتن فوروش که رمی بستن با من نمین ملیخ گفلان آت به هی سال دیگری فلان آت رخرید مزدن بیرون و تیتاری کی خیابان استادم تشابی چا بحوای موتدلی

پر آی او ولمبار از بازی خیب اینت های ابل هانام جواب گرفتم

بیستی ایک ایت همام من تزر مندم

شرخ هیف فرشکا هنی مخامش ویدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیدیائی خیابان خواب رفتم جلو جبی ات رب آس کردم چام بار پاشیدم رویشیشیت حرق برداشتی رو

ایدا خندیت بفقون رزت بوی فلن ات پیشید اچان محبت باہم از دواج کردیم دورتوند محای اصل در شیراز سوپانپای تخجامشی دو چکیدن قتسی مرابای حبیچ رویمانتوی آیدا.

تا وبر سفشن حتل حما، سار گرده از واجمن کمیل سیت مستروز ارسی ماشنمان را گول مزدی ملباز حای ارستها مادیمان توی آیدا. دعواب رسفشنه حتل هما. سار گرده از واجمان کمیلسیت مستروز ارسی ماشنمان رگول مزدی ملباز حي ارستامادی مارتن میکردی مومزدی مخیابان. ماشنها بی خبار باریمان بوک میزدن ایده غسته زندگیش ربارایم اهسترومی کرت پیدرمادرش ایک چیوری بودند منزایو خاص تو خولواز ویلائی بوزورگی نززیکی قورگان داشتندو تو یاش مجستمهای چوبی می ساختندنی می فروختندو، میسل شهنه کب رستان پاخششان می کدن بیاند راختهای باق،

مگوف پدرامادر اشتدوست ندرد آدوان حام اما توی ایک ملیون ایک مستل پدر بزور پیدا نمیشابت

چن سلیس آساشخیست آل مندن زندگی می کنت

خلی زود بین نتیجر سیدیم اصخان آرد هایمان چیزی نگیم زندگی بی درد سرگیا هی هی همی کنور آ برست کافیست تو یخود مام بودی مه سابی خوش می گزاشت زدام بیرون، لبسایام ربی اوطو فشیدام، هوا آپریست، باین اصو در دزیربغل، فلگرد ارخیابان، همین ماشنش استی بولندیس کبارای له کیادن لحلح مزنت اصایش که جودی همین از دیکی هست همیشه بوده بلی محافر مشکار بودیم ایدا پدر بزورک اشتا بس مفامل سدام زند مستلجدی ابوت اید هم میرافتی مولاگات پیرمر سر هار بودل ابریز خاطرات نگفته خالبان فرغدر زمان شلقی آزر بایجان مافز از ترین توی کنفران ستهران

نابقی دوران

آیدار دوس تشت قبل زنگلاب زندانتب ایت کشی دبود شربتا آلو ورامی خو دو مي خندیدو همین جول از گزشتا های سور خطالای مي گفت.

آیده که مرافتو بیشتر از من بفکش جودی بود. مي گف می ترست جودی تانها بمانت. خنددار است. داش شهر اشخش رتهرک می کردنه گرانه پیرمده مينه یزایل بود

هتنه می شوها بمانت خنددارست داش شوهر اشخششششششش کهرک می کهر دنگران پیرماد مونه یزائیل بود هتنی مشوت حسادات کرت حوز آخر قبل از پشخودان قوزک پا خانره حسابی بهم رکتم سیریس اچینیت ری بو فراشک استم اقنامر آندخدم تویش امینه فاشد از بافی زیرم ابلماندر بقاتر ریش ریش کردم اربتی بازیم نکز ایده برابد جودی رابی نت. حالدارا مرعی انتغام یا تلاب بخشایش میرابا پیشی جودی. اصار اجلتر از پاہاروی زمین ميگوزارام. توی همین دو هفتک هشکیدام افلیج مادر زاد اصار آغفر از پایش را همی برد

و افلیج موا بقال چلو تر فقص دکوش مند با آسا ایشکا پر خورد پدر مادر آیدا همان یک بارک رفت مگورگان دیدنشان کو یابود سرد خفت بار مادر آیدتور کمام بود از انتور کمان هیروشان فکر استاددان اشکا مصور صابقت اخيغات آب خیزداری خوش خریهو آرتیس ان زوائشان پهلوب بیماریه و سواز کنمیزت میگوین بیماری رابانی مستیس

پخیدو تا آدم مدتها بہام زندگی میکونن شبیه هم میشابن او ایل دانستنش باریم جزب بود کے مادر آیدابت حدش بی پیدر اششد یا بر ایکس فرقی هم نداشت اخر آیدش بی حیش قدامشن نبود از بچه کی آیدار آو در که اردبودان ریپای خدش پوزور بشابت فخیه جدیج دخس دی بود از زشا موترمان از خان خاصد بودن بورتوی جامعی کار پیدا کون بگور کاب رخس از انتربيت های روسی. سر کشه دو وم فرشکه دن اپشه از باب بازست تسویر جو جو لی چش بایمست تو یا بر بنکم اندازی ایک هواپیمه ایک کونسوی لی پولدارم دل بداریم ازانم می ربام تو بچکا کچانه هواپیمارم می خرم تابد از تپور بربام آیلت خلوان میخام بهش پگویم آیدار افت ورمن هستم بامان حفظن, از فازا پیمه از پوطنی کو یوری گوری بگو امع اتسیه های از تالی نیو داد که های فرمه اشی چیز نگو وصلم کم افتبه لینو جنگ سر دوزیدر یا یهز از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از ا ميکانات چنن فریتوی حيات سیا خوشیدان دلامهوری میریزت نکنت دیر سیدامه جودی رفتی

...