Kytowy i szap. بایدی خودا سلام ارس مخونر مزورش موانه مرحانه بایده بایده بردمی ا. امشا بخش پنجن باستخانی ای دستان خانی اصری تنی منشن را با ترجوی میچکا سرمی و تنزیم ردیوی آزادیه آبجانیه یاسینی تخنی مزلشن آتیزان میخانی درچابای پیشنی دیمکی فرنک مانی کون سربا زیجنگی کورست.

تسویری جنگ بہر بیزن دگیر ب رئی اشخد کر ده کدر بیمارستانست.

اما پسز اتلاست بیماری اشخد خوار اشسی فرار مکوند و بسند شهشان میلبت.

ترنک هم بدالی ناز دستدنه هم باز یای دورانی کده کی خود دن جائک و هم برای انک هم سنش لیی بخطر ان سفر اولاد هدید میجدعی کر ده

تمه یلی باز گاش می شارشا ندارت

اما بخطر انسفر اولاد اعددید مجدعی کردی تمه یلی بازگاش مشارشا ندارت. اما بخطر ان بخامت هال خارش راهی میشامت. فرنک خطرات ترسکوده که خود بخوار اشابیاد میا ورد، وقابوز از دهستادن اگ دوستان اشدر جنگ، اجمل مائک یقل از اورا را هدنمی گزرد. بلغرین سفرتولانی بایان می پزیره باو ازوی نامی دوسخار احسارا خانی دکتوری ربی دمگوند کسی و سارا درامقید مدده. دعبا بخونه شنمندی ایدامی دستمداش … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … … این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این ا و بر تنک. دوگتی کی؟ تو کی از سی؟

اتنجاب رو بیلون؟

سرا سرا دوگتور تساش رو تنکتی لیتی لیتون بور. انجر چیزی باری دوزیلنی سرا اعلام با با دیز این زنگ زنگ. دکتور هفتیر اشتا بولنکت و بسوی چیزنیز از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از ازدیمود گزش و از پلها بالار افت. فریارت زد سارا پولیز خمارکون زن تو گزش تو بارد مشه فرنک آرام مغاول دیگتون

استدیمود و استدید از لهش خم بایبرون آرام. سارا کنار تیلیپون است قدیبود بدا تساش نموکن بیدنه تیلیپون پیشار میدت

همی موجه فرنف بارد او تارگیشود کخارش انجا تانی لیل افتو بیارکت در دو پوشه سفید اشتی راز کشیده با. فرنگ از کتورت پورسید خواوی و نمز از روهسکر بیوش کودی بهوش دول از تو طبی منل نفازم کشه اگیانا فرنگ مرگ جو مش ناقت و تانجاگی میدانه از این یه کی مرگ نگوت نگه ایس سریم دورو تا اکو چکندا ومتماید جنیل جوب کيشنه اختان جاکی میدانه این یکی مرگ نگوت.

دیگا ایس سری و دورو اتاوی کچکند اقت و مطبقه جنی اگ جو بکه کبشه سفیچشه.

اگی لگنی کچک که مرى ای بیماران میگوز اشتن و کتابی جبی از سی که ارتو پر تاید دا که ای که پر مه ارش را به دب ارسی روکن

بیگ از کنازی بیستلاری لکی پیر کنی بود تویجی بی پرشورکن خوارش ردارا بش کریف و از تلعب آلا بورد

سرع و دوگتور بانگاری کناش بیستلاری لکی پیدا کن دبود تویچی بقیداش فرقید. خوارش درگا بشکره و از پلها بالا بورت.

سرع و دکتور با نگاری کنی میشو درم زردا فامید بهم دیگر بوفکش دبودد.

و اختیفرانگ باماملی بیارکتش از کناران هاگوزاش دوگتور اصلاع آسودگی نگای اصمی بیونکت دوزی درکار نبود خورتونتی درکار نبود

هیت سدمی بی کسی بارد نشود

تقرد دوزی درکار نبود خورتونت درکار نبود

هیت سدمی بی کسی بارد نشود

فقط دوزی دن خدمت کاری بود

که بی ناعتی میتمونس کسی رجایش استفتام کنت

هر جاند دن دا که امسر اجنگیشن آف جورد دمی که دکسی لجای سارا ببسره هدره هنوز می میتابانه است

...