فردو سی خانی، کسما تنی ودو دو بوم،

ادار میدارستان حافت خانی، سفندیار.

ترغسمتر قابل خانی، اول دو بوم، سفوم رو شنیبیم،

و آمادش دیم برای خانی چاہرم،

قفت گویکه گورک سار، با،

ادار میدارست، بمانشون داد که،

ترخانی چاہرم ادار با یک زنجاد و گری رو بلومشه.

حالا، ادار میدارستان.

چا پیرا خانزرد پشید روز،

سی با ختر گیشت،

کیتی فروز، سفه برگرفتو،

بونه برن حاد زیازداننی کی دهش،

کارت، یات.

شابتیر لاش کر همیراند شاہ چاہرشید،

بفراخت زرن کلاخ چاہیا گود شدرو یبورج بره،

بخندید رو یز زمین،

یک سره سفه را همه با پشوتن سبورت،

یک جام زرن پرازمی ببورت.

یکی ساخت ناغز تنبور خاصد،

همی رازم پیشا آمتش سورخاصد،

یکی بیشیدید هم چون بهشت،

تو گفتی سپه رندرو لالکشت،

...