فردو سیخانی بسمت سدو سیوششوم داستانه خونر نمامی بحرام گور در حیند

در انتعیق اسمت قابدیدیم که بحرام گور در لباسی کفرست هاودی به ناشن اصرفت به در باری شای حیند کنامش بود شنگول

و پیغان مخود اشرو این ای پیغان مشاهر فرستاد و جواب اپور اتاب و خاشم ناکه اغی شنگول رو هم شنیدیم

تنانتعام دیدیم که شنگول بی رسمه مهما نوازی این فرستاد رو دعبت کر بی مراصمه قزو اشن خور دن جام حر هم بالابور دن و مشکول اصلاعت استان

حالا ادام ای دستان بوزور گن چاست باود خور رم شدند زیتی مارن آبون دبی خم شدند دو تن راب افرمو او دیراز ماوی بکوستی کدار اینت بادیو پاوی

برافتان شاوی استماردان کار ببستان شن برمیان هاو ازار

که رمی ازار رو هم یه بار قبلند اشتیم تو از کندر و براه منها بود فکمی کونم

که رمی ازار ایک پارچه ای دور که مر می بندن ایچی دشابی ایل تکه لون گیا ایک تکه پارچه بہر هال

پس مراصمه خوشی دیگر افتانی رو نها رو هند اختند باد از این که هل امس که ردن رو مخان تفریه بر خودشون داشت باشن

همی زور کرد انبرین این بران گرازان و پیچند امردگ گران

چا برداش بحرام جام بلور بمخزش نبید اندرف که ان شور بشنگل چونی گفت

که شریار بفرم آئیتا من ببندم ازار چا بازور مندن بکستی شبام نند ار جاوانی یا مستی شبام

بخندید شنگول و دو گفت خیز چا زیرا و ری خونی شن بریز

چا بشنید بہرام برپای خاصد بمردی خمو او ارد بال آئی راست که سیراک بگرفتزی شن میان چا شیدی که آزت بگوری جیان

همی برز زمین زد چونان کستخانش بکفت بپالود رنگ رو خانش

بیدو مندبت شنگولند ار شگیفت

ازان بورز بال آوان زور که فت بہندی همی نامی از دن بخند و راست شهل مرد برتر نشانت

چا گشتا دمست از می خوش کوار برفتند از ایوانگو هرنگار

چا گیردون بپوشی تاهی هریر زخوردن برسود برنو بی

خوب پس دیدیم که شب کشدبود بدزن مجلس شامه مه گساری

برتفریه یک کشتی انها برگزار کردن و برام کف بزن مرام کشتی بگیر

شنگول بحالت تارف کف بورو اگه تنسی ایک از این قهرمان های کشتی رو بزنی زمین

...