سلام از ایک جوستوجگر و همه ایه جوستوجگران ازیز

امدارم حالتون خوب باشه شما دید رود رو تاموشام کنید

این قسمت بیستو هاشنون روته از از هتم خیل خیل مامنونه

و در وگن قسمت هاشنون از سریالی هست بنامه

پیدران قایب فرزندان کمشده و از ملته سریالون امه هست چاہر راهای بخش

مدستان تجای ادام دادیم

تجای بیپایان بسوندیم که کفتیم پسار اج با بو خاکو گیا هو تابی اتار ارتباد بود

تریمیان تجو به اشخم برش روخطات

و در خالو هوابو تابو تابه اشخ بود تا این که خبار ماد که احریمانی

با اون سرلمین هم لکر ده و پسارک تسمیم گرف که

اون هم کمکی کنه در تف این خسمو احریمه

رفت و مهالی که در باقف ار مندهان این هداش تن سازمان دهیم که ارن نی رو هاشون رو

و گفتش که مهنم بخام در با بیپایبان دن بلی مستخراش تهردن بخاتر جو سزش بخاتر

این که کار با خبانیمی که اردو شادر در با خبان بود

و خلصه اون ار با خطانه پسارکتا که تانهاد ارکاس باقیمون

بخاتش کفت بردار استاب لقاس و شاید اونجا یه مارکا بی ایک اصبی پیدا کنه یه ایک زره

خوشام شیری پیدا کنه و بیتونه خودش رو در باقی باقی برا سونه

بیستاب لقاس رفت اونجا فرد ایک اصبیر اتیت که سپای سالیم داش

ست اصبا سالیم بود هم پای ایک اصبا شکسته بود اصب ار باقه لنگار لنگار راحمی رفت

و ایک چوب هم داشتباش خلص کارشان جو همیدادو همون اصب روزین کر دو چوبه شروب دازتر اف پوضمان شام شیرو آرام آرام

لنگان خارتخیش رو رانت باقی باقی برا سونه

تر اخبین فکر که شیر مارت که کل لین سفر ببارکت هوزور او شرو شو دبود

...