اگه اگه چوبی کچیگ یک خلک رو تساور کون کباششت مصافر رو آبها یا اغیانون سعارام زیل نور آفتاب کشنگ پوس سوور میارد رتلو تلومی خاله

که ساله حزار نوست اچز دلک از پور خطر ترینو هایجار انگیسترین سفر های دریا یه تاری خرات میشه

پیدون از سفاد از هیچ نخشیی پیدون هیچ تکنو نلوجیی ونه هتو اتلاعات درگیگی ترمورد مصیک ایدی اجسورانه که میخطت حساب ورمه از گزاشتی ای پشر رب چالش بکیشه.

ایم ارتکه سینه بودجوز سور هردال خواش کر نوروجی کبه سفرد دریای ایت حاریخ کشی دبود و الوتی ایچ کس مگابول اشن داش اسبت کنه.

اید ای که از دید باستان شنانسان دان ای دریا یه شناختشوده بیدون اتحادورقات خاصی دل بسفری تاریخی بزنه.

دروص مسل انسان های کم او تقت بودشونه بجزای را پولی نزی برسونه جایدر شرغا رای اصرالیا

امسان نجاز که چی بایش شد هردال چینین سفر ختریزی کتون سفر کشکت جبو بسالیاتی بود کتا مغهیچ کس نتنسط بود باش بیرسه

تیم آجر آ هم را همام باش تقرق باشیم تو سفرشه گفنگیز کونتی کون تیکی اکدر په مرنه هزارا چارسته سمون تشرمیشه. قسمت پایانی هم بفاصله یک افتاز قسمت اوهل آمدیشنیدن.

یه نویتایمی بیزو تحای اچدی توچار ماشکل نشی بریم سورا خداستان این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این این از ایزی کمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیمیم یزد دشوره زد تچهر بیو زد دالودگیف و ال با تمعوات مغازی کداره می کنباره رف مشکله شروخ خاریشه سرینی بمه های سالمت رخش ومن تغیب اشه که پر ات جازایر مختلف اغی هیر دال چودن. چیز ایر پرینزیه یه گروهی موتشاکه لازه هزار جازیره مختلف تو اغیون سا آرامر کزیت هز از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از اتو اغیانو سن، از صواهر اینگارها فاصلاشون زیاده کبال شده فره هنگه او تمتون های دست نخوردتا را خاز تریداشد بشان.

کم تر تعت اتعسر ج هم میدنی یه جوری اگر هماشون از یاریشه یکسان مدد

مهمترین مرفترین جازایری منتقق اتمنن شوما مسمشون اشنیدیتکا بس تبیاد سهزار دیویس کیلومت بخای که از سیام که فاصل داره

تویتی امکت جازایر یکت اتا تنیفوز افرانساس افرانسازون سر دونیار و انجاز. اون تکی گفتامی جازایر فرحنگ های بومیومتنه

ویدرن که اکسرندر آدور سوم زبان خونر و ساختار ایشو تیار اخیون ساارم تهی کردن، وفاردی من تقشودن.

حالی نجا ومو سکونت که یه جزی رئیشون بره یه ردال خیل اهمیت تشتد.

پر اشجه زا بودن دوسطش محقران ازامان خودش موتقات بط مردمی که الندر انجازایر ساکنن اجداد شم بومی حي آمريقای جونوبین کبا قيغی چوبی خیل ابتدییی که ساکتایز از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از از ازن. اشتد یه نزاری یه مأمولی باشمسن نزاری های دگیه که محقق گای مختلف مترخم کردنانیم داد بادن فراموش میشوت.

ویل هرفه هردال که خیلی امرش پافشنیه و مردومی کدر سواهل پروزندگی میکردن

پنو بددل آیلی را یه سفر شدنة نسن از اغيانوز آرام اور کننو

پتجز آیر دوردست پولی نزی برسن

اون در وغمیگفی بسیار سادو اپتدائی پاکه لکائی کس ساخد بودن تیکر دن تو بیمانت اگ برسن فاونجر مه سکتی که قزیار آجیب کرده. این نزری با انتغطهی زیادیم ا مستمت مه هاکه غروب اروشت خیلی از پاشوش کرو انسان شناشا موتغط بودا مردن من پولینزی

از نغط مختلف اغنیانو ساارام امن ناز امریکه جونوبی بیم خوشیان نزیقتر انتت سواهل غاری آمريقا. الی هردال پاشک اردم تویق ابش کننه.

بیدون اشک اجداد بداویون آدمان سواهل پرومدن

ودلی لمیاورده پرهاوهو دنیه. دردام ميزنی بدلت حاریخ شاوهد آغی هردال رب ارسی مي کنیب.

...